Interviews

Hieronder zijn twee interviews te vinden. We hebben de interviews gehouden met Kim en Jolien. Kim en Jolien hebben allebei dyslexie en dyscalculie hierdoor hebben de twee interviews dezelfde vragen.


Interview met Kim

  1. Wanneer werd er officieel dyscalculie en dyslexie bij je geconstateerd?

Dyslexie werd in groep 8 geconstateerd. Dus dat is nu ongeveer 9 jaar geleden. Dyscalculie in nooit officieel vastgesteld, maar we wisten wel altijd dat ik het zou hebben. Het zit namelijk ook in de familie. 

  1. Wanneer merkte je zelf dat je eventueel dyslexie/ dyscalculie had?

Ik kon geen ondertiteling lezen op de televisie bijvoorbeeld. Met rekenen moest ik altijd op mijn vingers tellen. Vooral op de basisschool merkte ik dat ik veel moeite had met rekenen. Vooral met hoofdrekenen, getallen omdraaien, enz. 

  1. Op welke momenten heb je er het meeste last van (gehad)?

Het zijn vooral de dagelijkse dingetjes. Zoals het afrekenen met klanten, betalen in de winkel. Briefjes schrijven, dat soort dingetjes. 

  1. Welke (professionele) hulp heb je hierbij gehad?

Op de basisschool kreeg ik wel extra begeleiding hiervoor. Alleen werd er altijd heel erg in gestampt dat als je iets niet kan, je het ook nooit zou kunnen. De docenten gaven het dus ook altijd redelijk snel op. 

  1. Is er iets wat je zou willen veranderen binnen de scholing en/ of begeleiding in verband met dyscalculie en dyslexie?

Er moet meer begeleiding worden gegeven en de docenten moeten het niet zomaar zo snel opgeven. Ik voelde mij als het ware vergeten op het vmbo, omdat leraren niet genoeg aandacht besteedden aan mij. 

  1. Heeft het invloed gehad op je studiekeuze?

Aan het eind van de basisschool adviseerde mijn juf mij naar VSO te gaan (Voortgezet Speciaal Onderwijs). Hierdoor werd ik erg onzeker. Ik ben tegen het advies in gegaan en naar regulier middelbaar onderwijs gegaan. Ik wilde deze ‘stempel’ niet nog erger hebben dan ik al had. Na het vmbo ben ik de detailhandel in gegaan en heb ik laten zien dat ik het wel kan! 

  1. Zijn er momenten wanneer je beseft dat je beperkt bent door je dyscalculie/ dyslexie?

Nee, ik heb er ondertussen mijn maniertjes voor gevonden. Wanneer ik in de winkel moet afrekenen met klanten en ik moet wisselgeld teruggeven doe ik het vaak wat rustiger, zodat ik in mijn hoofd goed op een rijtje heb wat er moet gebeuren. Wanneer ik briefjes moet schrijven voor andere mensen denk ik ook meer aan mijn spelling, dan wanneer alleen ik het maar hoef te lezen. Vaak als iemand anders het moet lezen vraag ik ook om extra bevestiging, of het een beetje duidelijk is. Meervoud, dt en dat soort spelling gein blijft gewoon echt lastig. 

  1. Hebben je dyslexie en dyscalculie invloed op elkaar?

Nee dat hebben ze niet. Het zijn echt 2 aparte dingen die echt los van elkaar staan. Het enige is dat het onwijs vervelend is af en toe. 

  1. Heeft het invloed gehad op het vinden van een baan/ bijbaan?

Voor een bijbaantje niet. Toen ik ging solliciteren voor een vaste baan wel. Ik heb altijd in mijn sollicitatiegesprekken aangegeven wat ik heb. Helaas ben er wel een aantal keren door afgewezen. Achteraf heb ik daar wel eens spijt van, dat ik te eerlijk ben geweest. 

  1. Zitten er ook positieve kanten aan?

Ja, alleen zie ik dat zelf niet echt. Het zijn vooral vrienden en familie die het tegen me zeggen van: goh, dat heb je toch maar weer even goed voor elkaar gebokst! Maar ik voel dat niet zo. Ik zie natuurlijk wel dat ik nu een schoenenwinkel voor een groot deel draaiende houd en ergens ben ik daar ook wel trots op, maar aan de andere kant vind ik het ook weer niet zo bijzonder, omdat dat best normaal is.

 

Interview gehouden door Sabine

Interview met Jolien

Mijn naam is Jolien en ik ben 23 jaar. Momenteel zit ik in mijn derde jaar van de opleiding ecologische pedagogiek aan de hogeschool Utrecht. Ik loop nu 4 dagen in de week stage bij een kleine jeugdzorg instelling in Bussum. Ik woon samen met mijn vriend in Utrecht. Over anderhalf jaar hoop ik afgestudeerd te zijn een een leuke baan te hebben gevonden in Utrecht. Hopelijk kan ik dan aan de slag met jonge gezinnen die hulp zoeken bij het opvoeden van hun kindjes.

 

  1. Je hebt dyslexie en dyscalculie. Wanneer kreeg je te horen dat je hier last van had?

 Dyslexie kwam naar voren toen ik in groep 4 zat geloof ik. Dyscalculie werd getest toen ik in de eerste klas zat van de middelbare school.

 

  1. Wanneer merkte je dat er wat aan de hand was?

Ik had het zelf nooit echt door. Ik had mijn eigen maniertjes om tot leren te komen. Het was meer mijn omgeving die het opviel.

 

  1. Op welke momenten heb je er het meeste last van gehad?

 

Dat is vooral tijdens het schrijven van sollicitatiebrieven en andere belangrijke dingen. Nu heb ik er vooral last van als ik bijvoorbeeld op mijn stage mailtjes naar ouders moet sturen of evaluatieverslagen moet schrijven dan wil je dat graag zonder spelfouten doen, maar dat is nog steeds erg lastig.

 

  1. Welke (professionele) hulp heb je gekregen of gehad?

Met name voor dyslexie heb ik denk ik een behoorlijke tijd (2 jaar gok ik) elke woensdagmiddag bijles gehad. Ik leerde daar verschillende trucjes en ezelsbruggetjes om de spellingsregels te onthouden.

 

  1. Zou je iets willen veranderen aan begeleiding?

Ik heb een hele fijne begeleiding gehad, er werd goed aangesloten bij mijn behoefte en interesse. Maar ik merk wel dat het niet altijd zo gaat. Elk kind is anders en dus ook elk kind met dyslexie is anders. Het is echt van belang dat er goed onderzocht wordt naar hoe een kind leert en via die weg trucjes en ezelsbruggetjes aanleren.

 

  1. Heeft de dyslexie en dyscalculie invloed gehad op je studiekeuze?

Naar mijn idee wel toen ik in mijn eerste jaar van de middelbare school de keus kreeg om naar de havo over te stappen. Dat durfde ik toen niet aan omdat er werd gezegd dat het door mijn dyslexie en dyscalculie waarschijnlijk heel moeilijk zou worden.

 

  1. Zijn er momenten wanneer je beseft dat je beperkt bent?

Op momenten wanneer mensen mij steeds wijzen op mijn spelfouten. Want zelf zie ik ze toch niet :P. Maar ook bijvoorbeeld tijdens het schijven van verslagen en je het steeds door moet lezen en alsnog over alle spelfouten heen leest.

 

  1. Hebben je dyslexie en dyscalculie invloed op elkaar?

Invloed in de zin van dat ik echt mijn eigen manier van leren heb ontwikkeld. Dus daardoor viel bij mij ook niet op dat ik moeite had met rekenen. Ik deed het gewoon op een ander manier zoals ik dat met mijn dyslexie ook deed. De overeenkomst bij mijn dyslexie en dyscalculie is dat ik veel moeite heb met automatiseren. Wat ervoor zorgt dat ik gewoon simpel weg niet zie als een woord of som niet klopt. Dus het heeft niet echt invloed op elkaar maar wel overeenkomsten.

 

  1. Heeft het invloed gehad op het vinden van een baan/bijbaan?

Voor mij niet. Ik heb met eigenlijk nooit echt onzeker gevoeld over mijn dyslexie of dyscalculie. Ik heb mezelf voorgenomen dat andere mensen me maar moeten nemen zoals ik ben en daar hoort een spel foutje hier en daar ook bij. Ik denk dat dat een goede houding is om een baan te vinden. Het weerhoudt me niet en ik schaam me er niet voor.

 

  1. Heeft het ook positieve invloed op je gehad

Zeker. Dus dat ik mijn eigen manier van leren heb bedacht die voor mij werkt en daardoor ben ik nu heel inventief en creatief. Ik kan snel oplossingen bedenken en wordt soms letterlijk gedwongen om een andere oplossing voor een probleem te vinden.

 

Interview gehouden door Emma